Çad
Resmî adı: Çad Cumhuriyeti (TD)
Başkenti: N’Djamena- Encemine
Önemli Şehirleri: Moundou, Sarh, Abeche.
İdari Bölümler: 14 bölüm; Batha, Biltine, Borkou-Ennedi-Tibesti, Chari-Baguirmi, Guera, Kanem, Lac, Logone Occidental, Logone Oriental, Mayo-Kebbi, Moyen-Chari, Ouaddai, Salamat, Tandjile
Yüzölçümü: 1.284.000 km²
Nüfusu: 15.946.800 Kişi
Km2 Başına Düşen İnsan Sayısı: 4,3 Kişi
Nüfus Artış Hızı: %2,93
Ortalama İnsan Ömrü: 47 yıl
Etnik Yapı: Müslümanlar (Arap, Toubou, Hadjerai, Fulbe, Kotoko, Kanembou, Baguirmi, Boulala, Zaghawa ve Maba); Müslüman olmayanlar (Sara, Ngambaye, Mbaye, Goulaye, Moundang, Moussei, Massa).
Dil: Fransızca (resmî), Arapça (resmî), Sara ve Sango (kuzeyde), 100 den fazla dil ve lehçe kullanılmaktadır.
Din: Müslüman %50, Hıristiyan %25, yerel inançlar (animizm) %25.
Coğrafî Durumu: Güneyde tropikal, kuzeyde çöl iklimi hâkimdir. Merkezde geniş, kuru ovalar, kuzeyde çöller, kuzeybatıda dağlar, güneyde düzlükler yer almaktadır. Bitki örtüsü yağışları takip eder. Kuzey bölgesi çöllük olduğundan bitkilerin yetişmesine pek imkân vermez. Orta kesimde, kuzeye doğru çıktıkça azalan savanlarla bozkır bitki örtüsüne rastlanır. Ülkenin güneyi ormanların ve otların yetişmesine elverişli olup fundalıklar, otlaklar ve yaprağını dökmeyen seyrek ağaçlarla kaplıdır ve bu bölgede bazı Afrika hayvanları ile çeşitli kuşlar görülür. Tarım arazileri de güney bölgesinde yer alır ve toplam yüzölçümün sadece %2,5 kadarıdır. Ülkenin altıda biri orman, üçte biri çayırlıklarla kaplıdır.
Yönetim Şekli: Başkanlık sistemi.
Tarihi: 20 yüzyıla Fransız sömürgesi olan ülkede keten üretimi teşvik edilmiştir. 11 Ağustos 1960 tarihinde bağımsızlığını kazanan ülkenin ilk devlet başkanı Çad İlerici Partisi’nin başkanı PPT’nin lideri François Tombalbaye olmuştur. Tek parti rejiminden rahatsız olan Müslümanlar iki yıl sonra ayaklanmışlar ve ülkede iç savaş çıkmıştır. Diktatör Tombalbaye 1975 yılında tahttan indirilip öldürülmüştür. 1979‘da isyancılar başkenti ele geçirince ülkede istikrar yeniden bozulmuştur. Bu dönemde Fransızların ülkedeki varlığı da tehlikeye düşmüş, ek olarak bir de Libya ordusu Çad’ı işgal girişiminde bulunmuş, Libya - Çad savaşı başlamıştır. Fransız destekli Hissène Habré‘nin seçilmesi, Libya ordusunun ülkeden çıkarılması sağlanmışsa da Habre’nin diktatörlüğünde en az 40.000 kişi katledilmiştir. Habre’nin generali İdris Debi’nin 1990 yılında diktatörü devirmesiyle bugüne gelinmiştir.
2001, 2005 ve 2006 yıllarında düzenlenen başkanlık seçimlerini kazanan Debi ülkenin tekrar İç savaşa sürüklenmesine engel olamamıştır. Birleşmiş Milletler etnik şiddetin gittikçe arttığı ülkede Darfur‘da gerçekleşen soykırıma benzer olayların yaşanabileceğine dikkat çekmiştir. Sudan destekli Birleşik Değişim Cephesi gerillaları 1 Şubat 2008 günü Massaguet bölgesinde İdris Debi’ye bağlı kuvvetlere üstünlük sağlayarak 2 Şubat 2008 günü başkent N’Djamena‘ya girmiş, ABD ve Fransa gibi Batı ülkeleri büyükelçiliklerinin tahliye hazırlıklarına başlamışlardır. Ülkenin yıllardır içinde bulunduğu siyasî istikrarsızlık ve silâhlı çatışmalar da ekonomik kalkınmayı olumsuz yönde etkilemektedir.
İç Problemleri: Ülkenin yıllardır içinde bulunduğu siyasî istikrarsızlık ve silahlı çatışmalar ekonomik kalkınmayı olumsuz yönde etkilemektedir.
Ülkede İslâmiyet: Nüfusun %50’si Müslümandır.
Ekonomi: Petrol, uranyum, natron, kaolin, balık (Çad Gölü)
Para birimi: Afrika Frankı (XAF)
Dış Ticaret: İhracat: 4.342 milyon $ (2006)
İhracat Ürünleri: Pamuk, tekstil, büyükbaş hayvan.
İhracat Ortakları: ABD %78.1, Çin %9.9, Tayvan %4.1 (2005)
İthalat: 823.1 milyon $ (2006)
İthalat Ürünleri: Makine ve ulaşım araçları, endüstri malları, petrol ürünleri, gıda maddeleri, tekstil ürünleri.
İthalat Ortakları: Fransa %21.2, Kamerun %15.5, ABD %12.1, Belçika %6.8, Portekiz %4.6, Suudi Arabistan %4.3, Hollanda %4.1 (2005)
Sanayi: Pamuk tekstili, et ürünleri, bira üretimi, natron (sodyum karbonat), sabun, sigara, yapı malzemeleri
Endüstrinin büyüme oranı: %5
Enerji: Elektrik üretimi: 94 milyon kWh (2004)
Elektrik tüketimi: 87.42 milyon kWh (2004)
Ulaşım: Karayolları: 33,400 km; Su yolları: 2,000 km (Chari ve Legone nehirleri); Hava alanları: 52
Eğitim: Okur-yazar oranı %47’dir. Tamamen Fransız sistemine göre teşkilâtlandırılmış olan eğitim, diğer alanlarda olduğu gibi oldukça geri düzeydedir. Yüksek Öğretim imkânlarının son derece sınırlı olduğu ülkede, 1972 yılında öğrenci kabul etmeye başlayan tek bir üniversite ile bu üniversite açılmadan önce bazı şehirlerde kurulmuş bulunan, çeşitli konularda eleman yetiştirme amacına yönelik birkaç meslek yüksekokulu öğretim yapmaktadır. Bunların yanında ülkede, dördü İslâmî konularda olmak üzere altı araştırma enstitüsü, üç kütüphane, bir arşiv, bir dokümantasyon merkezi ile eğitim, kültür ve spor gibi alanlarda faaliyet gösteren çok sayıda kültür merkezi mevcuttur. Taşra şehirlerinde kütüphane hizmetleri çok sınırlıdır. Çad’ın tek müzesi olan Millî Müze 1963 yılında kurulmuştur.
Milli Bayram: Bağımsızlık günü:, 11 Ağustos (1960)
Hukuk sistemi: Fransız medeni hukuku ve Çad geleneksel hukuku temel alınmıştır.
Üye Olduğu Uluslararası Örgüt ve Kuruluşlar: ACCT, ACP (Afrika - Karayip - Pasifik Ülkeleri), AfDB (Afrika Kalkınma Bankası), BDEAC, CEEAC, CEMAC, OIC (İslam İşbirliği Teşkilatı).